Het was 2015 toen ik Lizzy vroeg om een logo te ontwerpen voor Courage Academy. “En ik wil er een draak in hebben”, zei ik toen tegen haar, zonder dat ik precies wist wat dat inhield.
Toen dacht ik dat de draak stond voor het donker in ons, die kanten waar we niet blij mee zijn. Woede, schaamte, die dingen waarvan we kunnen voelen dat ze zondig zijn, ondanks de modernisering van onze tijd. Die delen van onszelf mogen er niet zijn, moeten onderdrukt worden, moeten weg. De draak moet worden gedood. Daar bestaan genoeg verhalen over, de bekendste die van Sint Joris en de Draak.
Ik heb altijd moeite gehad met dat verhaal. Waarom moet de draak dood? Ik geloof niet dat we daarmee het donker in onszelf uit kunnen roeien. De weg is volgens mij eerder de draak in het licht zetten, aankijken, erkennen en accepteren. Iedereen heeft donkere delen in zichzelf en door ze in het licht te zetten kunnen ze verzachten. Ze zijn een onderdeel van wie we zijn. Er zijn geen negatieve en positieve gevoelens er zijn alleen gevoelens. Wanneer we ze onderdrukken, zijn ze niet weg. Kunnen ze juist gaan broeien of rotten en kan de energie zich explosief ophopen. Een kurk in een vulkaan stoppen helpt niet.
Dat was mijn uitgangspunt, de draak omarmen en kijken wat die mij wilde vertellen.
Ondertussen heeft de draak mij veel meer verteld dan ik ook had gedacht & daarover deel ik graag in dit blog
